Rektoskopia to metoda diagnostyczna pozwalająca na ocenę końcowego odcinka jelita grubego
(tzn. odbytnicy i kanału odbytu). Lekarz przy pomocy wziernika dokonuje wzrokowej oceny błony
śluzowej jelita. W trakcie rektoskopii istnieje możliwość pobrania wycinka tkanki podejrzeanej o
przemianę chorobową w celu jego przesłania do badania histopatologicznego. W niektórych sytuacjach
przydatne może być wykonanie badania z użyciem toru wizyjnego (videorektoskopia).

Rektoskopia jest przydatna w diagnostyce takich stanów jak między innymi:

polipy odbytnicy i kanału odbytu, w tym pozwala odnaleźć zmiany na podłożu, których może rozwinąć się rak jelita grubego lub rak kanału odbytu
guzy odbytnicy i kanału odbytu
zmiany zapalne (wrzodziejące zapalenie jelita gruboego, choroba Leśniowskiego-Crohna)
kłykciny kończyste (jedna z chorób wenerycznych będąca wynikiem zakażenia wirusem HPV)
choroba hemoroidalna
przetoki okołoodbytowe
ustalenie przyczyny biegunek, zaparć, krwawień z odbytnicy i odbytu

Przygotowanie do badania:
W większości przypadków nie ma konieczności wykonywania dodatkowych badań przed rektoskopią.
Wieczorem w przeddzień badania należy wykonać lewatywę przy pomocy gotowego preparatu (np.
Enema, dostępny bez recepty w aptece). Rano w dniu badania, kilka godzin przed badaniem ponownie
należy konać lewatywę. W dniu badania pacjent powinien być na czczo. Zazwyczaj należy przyjąć
wszystkie leki przyjmowane na stałe (wyjątek mogą stanowić leki obniżające stężenie glukozy we krwi
stosowane przez osoby chore na cukrzycę oraz leki wpływające na krzepnięcie krwi). Dawkownie leków
w dniu badania zostanie ustalone z lekarzem kierują